De jacht naar de tartan

De tweede dag begon goed in het hostel. Je kan hier voor heel goedkoop ontbijten. Zo had ik voor ongeveer 3 pond een heerlijke wafel met citroen en suiker er overheen + een flinke mok thee.
De 'scammer' van deze reis vond het vanmorgen om kwart voor 8 kennelijk nodig om nog even te bellen. Ik heb later nog een voicemail bericht ingesproken dat diegene mij moet terugbellen indien het toch allemaal een misverstand mocht zijn. Maar uiteraard heeft diegene dat niet gedaan en is voor mij dat hoofdstuk geheel afgesloten.

Verder heb ik vandaag met mijn ouders flink wat van de stad verkend. Eerst hebben we nog over een marktje bij mij in de buurt gelopen waar allemaal heerlijk geurende locale producten werden verkocht. Daarna zijn wij vanaf mijn hostel naar de locatie waar ik maandag moet beginnen gelopen, zodat ik de route een beetje weet. Enorm simpel en ik ben er in no time :)

Toen zijn we doorgelopen naar een heuvel genaamd Carlton Hill. Op deze heuvel bevinden zich een aantal monumenten en een observatorium. Maar het mooiste van deze heuvel is dat je zodra je boven bent je het idee hebt alsof je helemaal buiten de stad bevindt. Je hebt er een prachtig uitzicht over de hele stad en de omgeving daarachter.

Ik heb nog een tijdje getwijfeld of ik Brugge of Edinburgh de mooiste stad die ik heb gezien vind. Nu weet ik zeker dat het voor mij Edinburgh is. Bij deze stad is namelijk de bouwstijl van het oude centrum (of Old Town) in zo'n beetje de hele stad overgenomen. Je ziet er ook nauwelijks flats.

Na het beklimmen van deze heerlijke heuvel zijn we door New Town gaan slenteren. New Town kan je zien als de winkelwijk van Edinburgh. Er zijn een hele hoop winkels en winkelcentra. Vrouwen kunnen hier hun lol op ;) Het is hier dat de jacht naar de tartan begon.

Een tartan is als het ware de ruitjes patronen van schotse kilts, etc. Elke clan heeft zijn eigen patroon. Zoals de meesten van jullie weten ben ik er achter gekomen dat mijn achternaam afstamd van een schotse clan. Strien is afgeleid van de clannaam Strachan. Wij hoopten hevig dat wij iets in dit ruitpatroon konden vinden, al was het maar een sjaal. Dit bleek echter moeilijker dan verwacht. Je vindt hier in Edinburgh van bijna elke clan wel de tartan in een kilt of sjaal, maar de Strachan clan is er kennelijk één die heel weinig voorkomt. We hebben zo'n beetje elke giftshop en tartanshop in Edinburgh afgezocht, maar konden niet veel meer vinden dan een koelkastmagneet en een sleutelhanger. Zelfs in de Kilt Weaving Mill was deze tartan nergens te bekennen. En ja, je gaat niet een kilt/sjaal van een andere clan kopen natuurlijk :P

Terwijl wij over de Royal Mile liepen naar de laatste winkel die we nog wilden bezoeken, liepen wij een show van een straatartiest tegen het lijf. Deze Canadees deed allemaal indrukwekkende en gevaarlijke stunts. Het leukste van deze artiest is dat deze heel goed met het publiek in contact kwam. Hij gebruikte mensen in zijn show en wist het hele publiek aan het klappen te krijgen. Het werd er dan ook steeds drukker. Mijn vader werd ook nog uit het publiek gehaald om te assisteren. Zijn taak was om een jonge dame (ook uit het publiek gehaald) samen met iemand anders een trap op te begeleiden. Het was heel leuk om allemaal naar te kijken. Zijn meest indrukwekkende stunt vond ik nog wel dat hij met een kettingzaag, een machete en een handgranaat ging jongleren. Dat doe ik hem niet na :P

De dag sloten wij af in de Royal Mile Pub waar wij naast een pint genoten van een heerlijke burger. Het was een erg leuke pub waar goede muziek (voor de kenners een beetje als Antico-muziek) precies goed afgesteld was. Je hoefde niet tegen elkaar te schreeuwen en het was ook niet zo alsof je de muziek totaal niet hoorde.

Nu zit ik lekker in het hostel aan een pint Guinness en ik ga zo nog even bij een pub in de buurt kijken. Morgen meer nieuws ;)