Omringt door vrienden

Woensdag kwamen in de avond dan eindelijk mijn vrienden aan. Het was al meteen zoals vanouds met een hoop gekkigheid. Ik bracht ze naar hetzelfde hostel als waar ik mijn eerste week had doorgebracht en daarna gingen we maar gelijk naar het Brewdog Cafe gegaan om daar het eerste van vele biertjes te proberen. Deze ging jammer genoeg al snel dicht (het was natuurlijk gewoon een woensdag avond). Toen zijn we nog door gegaan naar The Banshee om mijn stamkroeg te laten zien waar wij nog een aantal keren terug zouden keren. Deze ging om 3 uur dicht en toen was toch wel echt al het interessante gesloten. Ik ging nog heel even mee met de rest naar het hostel tot ik weg moest om de bus te halen.

De volgende dag hadden we rond 11 uur afgesproken en liet ik mijn vrienden wat van de Old Town zien. We begonnen met een wandelingetje over Greyfriars Kirkyard om vervolgens naar Edinburgh Castle te lopen. We zijn niet in het kasteel geweest, gezien het nogal duur is. Na een aantal foto's te hebben gemaakt liepen we de Royal Mile af totdat we bij de St. Giles Cathedral kwamen. Hier zijn we even naar binnen geweest en heb ik ze daarna The Heart of Midlothian laten zien waar we met zn allen op gerocheld hebben (dat is een traditie dat geluk zou moeten brengen). Toen zijn we voor de lunch (voor de meeste haggisballen) en een pint een pub in gedoken. Toen zijn we nog een fudgeshop (die met die grote plakken pap, mam en Kim, hij bestaat nog steeds) ingegaan waar we gratis mochten proeven (wat vervelend nou! ;) ) en sommige nog een stukje kochten. Toen liepen we nog een klein stukje verder en doken we weer een pub in. Toen we een beetje duf begonnen te worden zijn we nog maar een stukje verder gelopen om vervolgens nog een fudgeshop in gegaan waar ze wat meer acceptabele formaten fudge hadden, hier heb ik ook een aantal stukken gekocht. Yammie yammie!!!
Toen zijn we terug gelopen naar het hostel om daar even bij te komen van het vele lopen op een dag, totdat het tijd was om te eten. We hebben weer prima in een pub gegeten en op een gegeven moment kwamen er ook een aantal muzikanten bij zitten die traditionele Schotse muziek begonnen te spelen terwijl wij heerlijk van een whisky aan het genieten waren. Toen zijn we weer even naar The Banshee gegaan om nog wat biertjes te nuttigen. Dat was een prima dagje.

Op de vrijdag wilden wij naar de Stewart brouwerij gaan. We hadden de dag ervoor aan de receptie gevraagd of het mogelijk was om daar een rondleiding te krijgen. De vrouw van de receptie had gebeld naar de brouwerij en die vertelde ons dat ze eigenlijk niet open voor publiek waren, maar dat wij er wel een kijkje konden nemen als wij wilden. Dus besloten wij om er met de bus naar toe te gaan. De vrouw van de receptie had gezegd dat het zo'n 15 minuten met de bus moest zijn en ze had een adres gegeven. Gezien ik niet bekend was met dit adres vroeg ik aan de buschauffeur of hij wist waar deze stop was. Deze had echter geen flauw idee, dus toen moesten wij ook maar gaan inschatten waar wij er uit moesten. Na 15 minuten zaten we nog altijd middenin een woonwijk waar geen enkel spoor van een brouwerij te zien was. Op een gegeven moment waren we maar bij een shopping centre uitgestapt om het in een café op te zoeken. Toen bleek het dat we er nog lang niet waren en nog een flink stuk verder was. Het was dus veel verder dan 15 minuten. Uiteindelijk kwamen we bij de brouwerij aan. Nou bleek dat we alleen in de winkel van de brouwerij konden rondkijken. Bleek dus dat er wat miscommunicatie was ontstaan. Uiteindelijk wel een aantal biertjes gekocht. Ik zelf een Coconut Porter en een Stout.
Toen we weer terug waren hebben we een kijkje genomen in een stripboekenwinkel en hebben we nog even een heerlijk 'pie' gehaald. Hierbij moet je een beetje aan pasteitjes op de Schotse manier denken. Toen hebben we in het hostel nog een paar van de gekochte biertjes geprobeerd. Mijn Coconut Porter beviel erg goed. De Stout heb ik nog in mn kastje staan.

In de avond nam ik mijn vrienden mee naar Pannenkoek om daar naar een aantal bandjes te kijken en mijn Schotse vrienden te ontmoeten. Toen we hier aankwamen duurde het even voordat we een goede tent hadden gevonden om iets te eten. Voor weinig hadden we uiteindelijk allemaal een prima maaltijd. Toen gingen we naar The Royal Hotel (dezelfde tent waar de muziekclip werd opgenomen) om de bands te bekijken. Het waren behoorlijk goede bands en de drank vloeide volop terwijl ik nu omringt was door Nederlandse en Schotse vrienden. Toen de optredens afgelopen waren werd er op een gegeven moment ook nog gebreak-danced waar ik dan zelf ook aan mee ging doen en op een gegeven moment er alles behalve breakdance gedaan werd. Toen The Royal Hotel dicht ging was er nog een after party in een flat van een paar van de gasten. Ik weet dat ik er aan kwam, maar toen ik daar binnen kwam werd alles heel snel wazig. Ik weet dat ik op een gegeven moment op een bed ging liggen, maar verder...

De volgende dag werd ik rond half 2 wakker in een ander bed dan die van mijn kamer. Ik was in dezelfde flat wakker geworden met een behoorlijke kater. Ik werd nog door twee gozers gevraagd of ik nog wat mee kwam drinken, maar ik had voorlopig wel genoeg op. Voor de rest was ik helemaal alleen in de flat. Ik ben maar op de bus terug naar Edinburgh gestapt. Ik had van Jasper een smsje gehad en wist dat zij naar huis waren gegaan. Toen ik weer in Edinburgh kwam heb ik een pak ananassap en een 'scots pie' gekocht en heb Jasper gebeld waar zij zaten. Zij waren de New Town aan het bekijken. Ik ontmoette ze weer in een boekenwinkel waar ik het nieuw Asterix-boek in plat Schotse spreektaal heb gekocht. Toen zijn we nog naar een cd-zaak gegaan en nog even op Calton Hill geweest (het was toen al donker). Toen zijn we naar The Banshee Labyrinth gegaan om wat te gaan eten en (deze keer maar een paar) pintjes te drinken. Tot slot zijn we nog even naar Opium geweest, maar het was verrassend rustig in de stad vandaag. Ik ben nog even met Jasper, Joyce en Peter terug gegaan naar The Banshee en toen ben ik naar huis gegaan.

Op de zondag hadden we rond 1 uur afgesproken bij The Whisky Experience. Ik was al weer behoorlijk goed bijgekomen en was wel weer klaar voor wat whisky. In The Whisky Experience begonnen we met een soort van 'Haunted House-achtig' ritje waarin het proces van het maken van whisky werd uitgelegd. Toen kwamen we in een kleine tentoonstelling terecht waar allemaal feitjes over whisky te zien kregen. Daarna kwamen we in een ruimte waar we uitleg kregen over de verschillende soorten whiskies (Lowland, Highland, Speyside en Islay). Toen moesten we een keuze maken van een soort whisky die we wilden proeven. Ik vond het toen erg moeilijk om te kiezen, gezien ik alle soorten op zich wel lekker vond. Uiteindelijk heb ik toch maar voor een Speyside gekozen, gezien de gids zei dat deze in een sherry vat gerijpt was (en dat vind ik heel lekker). Toen kwamen we nog in een ruimte waar de grootste collectie whisky stond tentoongesteld. Erg indrukwekkend om te zien, ook de meest aparte vormen van flessen. Uiteindelijk kwamen we bij het café uit waar ook nog de grootste fles whisky ter wereld stond tentoongesteld en die is behoorlijk groot.
Toen zijn we nog een stukje van een show van een straatartiest gaan bekijken waarin Peter mocht meedoen. Toen zijn we nog naar de Frankenstein pub gegaan om wat te drinken. Toen nog op de Grass Market wat gedronken en toen wat bij een Indiaas restaurant gegeten. Wat best prima te doen was. Toen hebben we nog even een pintje gedronken in The Banshee en zijn we vervolgens op een Ghost Tour gegaan. Hierbij kregen wij een rondleiding door Edinburgh en in The Vaults waar het heel erg zou moeten spoken. Ook hebben we er nog een fraaie collectie van martelwerktuigen gezien, inclusief een stuk van de Spaanse Inquisitie ("You never expect the Spanish Inquisition!!!"). We hebben ook in een vervloekte cirkel gestaan, maar zelfs dat boeide de geesten kennelijk niet. Wel had iemand een foto van Joyce gemaakt die een raar gezicht had (niet zulke gekke bekken trekken voor vreemde mensen Joyce!!! :P). Verder waren de verhalen wel leuk, hoewel ik de gids wel erg hak-op-de-tak vond praten en iets te luchtig over de onderwerpen praatte. Ik bedoel je mag best grappen maken, maar zorg er in elk geval voor dat je de verhalen ook een beetje griezelig maakt. Na de tour ging ik naar huis gezien ik maandag weer moest werken. Blijkbaar had de rest van de groep nog een leuke avond met een aantal van mijn vrienden uit Pannenkoek gehad.

Maandag ging ik dan weer gewoon aan de gang met mijn Teachers' Pack en rond half 4 kwamen mijn vrienden nog even langs om afscheid te nemen. Het was echt een super leuk lang weekend!!!

Vandaag was het verder niet heel interessant. Weer hard aan het werk. Morgen en overmorgen ga ik weer eens een keertje naar Lauriston Castle om te helpen met Museum Take-over Day. En vrijdag wordt de videoclip van Dog Tired (diegene waar ik ook in heb gespeeld) uitgebracht in The Banshee. Ik ben benieuwd!!!