Een nieuw project, kasteel en stereotypering

Dinsdag was het op de stage allemaal vrij rustig. Op dinsdagen werkt mijn stagebegeleidster altijd thuis, dus ik was geheel op mezelf gewezen. Het grootste gedeelte van de dag ben ik bezig geweest met het versturen van e-mails voor het verkrijgen van sprekers voor lezingen bij Lauriston Castle. Verder nog een klein beetje onderzoek voor de teachers pack gedaan, maar het wordt nu toch echt tijd om leraren te gaan interviewen en de lessen te gaan bijwonen.

Toen ik weer op de campus kwam zat er een kleine groep studenten waar ik mij bij voegde. Het bleken allemaal muzikanten te zijn en hadden net een cursus pop/rock muziek achter de rug. Zij hadden dus lekker de hele dag muziek zitten maken. Het waren hele aardige mensen en heb er leuke gesprekken mee gevoerd. Eentje kwam uit Glasgow. Er zijn weinig Schotse dialecten die ik niet kan volgen, maar voor het Glaswegian moet ik toch echt mn best doen. Het is een behoorlijk sterk accent en ze praten ook nog eens snel. Al met al kon ik het meeste nog volgen.

Woensdag was het op de stage wat interessanter. Ik mocht een vergadering bijwonen en heb er gelijk een nieuw projectje bij gekregen. Het City Art Centre had in samenwerking met een ander bedrijf een Animation Contest georganiseerd. Mensen konden hun eigen animatiefilmpje maken en deze opsturen. Nu is het de bedoeling dat de beste 3 filmpjes en de beste 3 filmpjes van de basisscholen in het City Art Centre getoond worden. Daar is natuurlijk een hoop voorbereidend werk voor nodig en daar ga ik aan werken. Dus ik ben nu tot projectmanager benoemd (dat was een grapje die tijdens de vergadering werd gemaakt :p)

Verder ben ik woensdag op en neer tussen het City Art Centre en het Museum of Childhood gegaan. Er zouden namelijk 2 klassen bij het Museum of Childhood komen. Een mooie gelegenheid dus om leraren te interviewen en de 'self-guided visits' bij te wonen. De eerste klas was echter na een uur wachten nog niet gearriveerd en toen was ik toch echt aan mn lunch toe. Uiteindelijk was de klas helemaal niet meer gekomen (dit schijnt vaker te gebeuren). Toen kwam ik later terug voor de tweede klas, maar dit bleek een Japanse school te zijn die alleen maar een toeristisch bezoekje kwam brengen. Dus het had voor mij geneens zin om de groep te observeren. Al met al was het bezoek niet geheel nutteloos. Dankzij mijn grote vriend Ernie ben ik een stuk meer over de collectie en de gebouwen in de omgeving te weten gekomen.

Het is echt heel leuk om door het Museum of Childhood te lopen. Niet zo zeer door de collectie (hoewel die wel heel mooi is), maar vooral door de gesprekken die er los komen. Mensen delen hun herinneringen uit het verleden en worden heel enthousiast als ze een stuk speelgoed zien waar ze vroeger mee gespeeld hebben. Het ligt allemaal heel dicht bij de mensen. Ik heb ook nog wat foto's gemaakt voor een oude vrouw en haar invalide kleinkind. Tijdens het maken van een foto van twee poppen die haasje over deden vertelde ze enthousiast hoe zij dat vroeger ook deed. Geweldig om dat soort verhalen te horen!!! Toen zij weggingen hebben zij me weet ik niet hoeveel keren bedankt voor het maken van de foto's. Erg leuke mensen :)

Op donderdag heb ik op mijn stage flink zitten brainstormen over het animatieproject en daarnaast nog wat e-mails voor de lezingen verstuurd. Verder heb ik voor het eerst het Writers Museum bezocht. Dit museum is geheel gericht aan drie beroemde Schotse schrijvers: Robert Louis Stevenson (bekend van o.a. The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde en Treasure Island), Sir Walter Scott (Rob Roy, Red Gautlet) en de dichter Robert Burns (Door Schotten ook wel Rabbie Burns genoemd). Wat een prachtig museum is dit. Enorm boeiend om over hun levensverhalen te leren. Met name Stevenson vond ik erg boeiend. Er schijnt ook elke donderdag een Stevenson club in het museum te komen die enorm veel kennis over hem hebben.

Die avond heb ik een aantal studenten echt wat beter leren kennen. Ik was er eindelijk achter gekomen waar zij zich op mijn etage bevinden. Ik had me dus bij hun gevoegd en zaten daar een beetje op de Playstation
en op een ukelele te spelen. Ik kreeg nog complimenten op mijn (ondersteboven) spel. Helaas kon ik niet te lang blijven, gezien ik natuurlijk de volgende dag nog gewoon moest werken.

Vandaag ging ik voor het eerst naar Lauriston Castle. Ik moest hiervoor vanuit het oosten van Edinburgh helemaal naar het westen afreizen met de bus. Dat duurde dus wel ff meer dan een uurtje. Het was het reizen echter wel waard, want wat een prachtig gebouw is het en wat een prachtige omgeving heeft het. Het zit ergens in een uithoek van Edinburgh en heeft een prachtig uitzicht op de Forth. Er lopen ook allemaal eekhoorns over het landgoed en je ziet er regelmatig eksters vliegen. Ik was wat vroeg die morgen en kon het dus niet laten om de tuinen een beetje te verkennen. Toen ik terugliep kruiste er zo'n eekhoorn mijn pad. Ik had helaas net mijn camera weggestopt.

In het kasteel (of eigenlijk meer Edwardiaans landhuis) kreeg ik van Andrew een uitgebreide rondleiding van het complex. Ik kreeg ook alle kamers te zien die bezoekers nooit zien, inclusief een aantal geheime kamertjes. Er was ook één boekenkast die tegelijkertijd een deur was. Echt zo'n typisch iets als in films en cartoons. Na de rondleiding moest ik toch echt aan het werk. Het was wel leuk werk waar ik me mee bezig hield. Ik moet nu namelijk ook allemaal typisch Schotse dingen opzoeken, zoals eten, drinken, muziek, etc. om in een evenement in 2014 te gebruiken. Erg leuk om daar allemaal tussen te snuffelen en allemaal lokale producten op te zoeken.

Nou veel meer is er verder niet meer gebeurd. Ik was na mijn lange busreis nog net op tijd terug voor het diner. En daarna was het ff bijkomen en dan weer terug naar het centrum om jullie weer op de hoogte te stellen over mijn belevingen. Ik doe het met liefde hoor ;) Sterker nog, het is echt wat voor mij gaan betekenen en ik heb er een hekel aan als het niet lukt om mijn blog te posten. Ik vind het echt leuk om te doen. Nooit gedacht.

Morgen ga ik weer vroeg uit de veren om naar de Highland Games van Pitlochry te gaan!!! De enige kans voor mij om dit te kunnen zien als ik hier ben, dus die moet ik pakken. Even lekker stereotype activiteiten van de Schotten bekijken ;)

Ik plaats op Facebook nog wat foto's van mijn afgelopen gebeurtenissen, dus kijk gerust ;) Volgende keer zullen jullie uitgebreid verhaal van de Highland Games krijgen en morgen avond ga ik ook weer uit met de gekke metalheads. Genoeg te vertellen dus ;)